II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2019, ROK C
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim.
Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: "Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza". Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.
A z obłoku odezwał się głos: "To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie". W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam.
A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli.
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie
Pan Jezus zaprasza swoich uczniów do przebycia drogi "pod górę". Każdy, kto kiedykolwiek szedł górskim szlakiem wie, ile to trudu, zaparcia siebie, walki. Jezus nie idzie na łatwiznę, zaprasza do wędrówki, ale co ważne w Jego obecności. Ta podróż jest zaproszeniem także do wejścia głębiej w relację z Bogiem, do przeżywania wraz z Nim codzienności. Gdy stanie się On domownikiem naszego serca, Panem i Przyjacielem to wówczas wejdziemy na szczyt, na którym Bóg ukaże prawdę o sobie. Ujrzymy Jego chwałę, w której przebywanie będzie największym szczęściem, z którego nie chcemy wyjść (podobnie jak Piotr). Doświadczymy obecności Trójcy: Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz świętych, którzy przebywają już z Bogiem w Niebie. Dzięki temu nauczymy się kontemplacji Boga poprzez milczenie, adorację i dialog serca ludzkiego z Sercem Boga.
Modlitwa
Panie Jezu, zapraszam Ciebie do wędrówki mojego życia. Bądź jak Pan obecny w mojej codzienności i objawiaj mi czułe Serce Boga. Amen.
I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2019, ROK C
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus pełen Ducha Świętego powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest: »Nie samym chlebem żyje człowiek«. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: »Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz«”. Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: »Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli«, i »na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień«”. Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: »Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego«”. Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.
Oto słowo Pańskie.
Rozważanie
Po Chrzcie w rzece Jordan, Jezus Pełen Mocy Ducha Świętego i prowadzony przez Ducha Świętego spędził 40 dni i nocy w odosobnieniu, w miejscu pustynnym, gdzie pościł i modlił się. Po tych dniach zaczął już odczuwać głód, jakiś brak, pustkę. Szatan wybrał właśnie ten moment odosobnienia i to miejsce, aby próbować zwieść Jezusa. Wykorzystuje właśnie takie momenty w życiu człowieka, kiedy jesteśmy osłabieni fizycznie i wydaje się nam, że zostaliśmy już sami z naszymi troskami i problemami. To jest właśnie moment kiedy ludzkie serce staje się najbardziej podatne na pokusy i zwątpienia. A ten właśnie czas, tak naprawdę jest egzaminem naszej wiary i zaufania Bogu.
Tak łatwo przychodzi nam mówić, że wierze w Boga i Bogu, gdy w moim życiu wszystko się układa, gdy zdrowie dopisuje, gdy w rodzinie dzieje się w dobrze, gdy czujemy że Bóg nam Błogosławi i nad nami czuwa. W modlitwie Pańskiej wołamy: „ Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”, czyli spełnij pragnienia naszych serc. Ale przecież sam Jezus mówi „Nie samym chlebem, żyje człowiek”. Tak naprawdę, to te momenty duchowej pustyni, są prawdziwym egzaminem z naszego zaufania Bogu i wierności, pomimo trudności.
Czy dostrzegasz nadzieję w trudnych chwilach, które spotykają Cię w życiu? Czy ufasz Bogu, pomimo wszystko, pomimo pokus i pięknych, lecz pustych obietnic którymi zasypuje nas Nieprzyjaciel? Czy potrafisz zdecydowanie stanowczo odwrócić się od pokusy złego i jeszcze bardziej przylgnąć do serca kochającego Boga Ojca?
Modlitwa
Panie Jezu, naucz nas ufać Ojcu, nawet wtedy, a zwłaszcza wtedy gdy nie wszystko idzie po naszej myśli. Dopomóż nam, byśmy nie ulegli pokusie złego i nigdy nie zwątpili w Ciebie i Twojemu Słowu. Amen.