Historia Apostolatu

Historia powstania Apostolatu

Nazwa MARGARETKA  pochodzi od imienia  Margaret O'Donnell mieszkającej w Kanadzie. W wieku 13 lat, w sierpniu 1951 roku, zaraziła się choroba Heine-Medina. Całkowicie sparaliżowana, Margaret szybko zrozumiała, że ta choroba była jej powołaniem, tak jak dla innych małżeństwo, kapłaństwo lub życie zakonne. Zaczęła więc poświęcać swoje cierpienie modląc się za swoją parafię, proboszcza, kapłanów, i we wszystkich intencjach, które jej powierzano. Z każdym dniem, zwiększała się liczba kapłanów odwiedzających Margaret i proszących ją o modlitwę. Margaret zmarła w Wielki Piątek, w wieku 40 lat, po 27 latach życia w cierpieniu, które wraz z modlitwą ofiarowała Bogu.

Pani Profesor Louise Ward, która znała osobiście Margaret O'Donnell, 1 sierpnia 1981r. w Aylmer, w Kanadzie po powrocie z pielgrzymki do Medziugorja, założyła Ruch MARGARETEK, którego inspiracją było życie i modlitwa Margaret O'Donnell. Dlatego też nazwała ten Ruch jej imieniem, które jest jednocześnie nazwą powszechnie występującego polnego kwiatka. 

Powstały też blankiety z kwiatem margaretki, w centrum którego wpisywane jest imię i nazwisko kapłana, zaś na siedmiu płatkach imiona i nazwiska siedmiu osób (lub nazwiska rodzin), które składają Bogu przyrzeczenie dożywotniej modlitwy - każda osoba (lub rodzina) w jednym określonym dniu tygodnia za konkretnego kapłana.

Do Apostolatu może przyłączyć się każdy, kto pragnie być pełniej odpowiedzialny za Kościół. Jedynym warunkiem jest podjęcie wieczystego zobowiązania modlitwy za kapłana w jeden dzień tygodnia. Zachęcamy do włączenia się do Apostolatu nie obawiając się podjęcia takiego zobowiązania, bowiem ks. Adam Skwarczyński w liście do propagujących Apostolat MARGARETKA pisze: "Zawinione zaniedbanie modlitwy za kapłana może być wyznane na spowiedzi, nigdy jednak nie będzie ono grzechem poważnym, zagradzającym drogę do Komunii Świętej."