V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2021

Ewangelia (J 12, 20-33)

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Ktoś zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!».
Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!». Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».
To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.

Rozważanie

“Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity.”

Z przypowieści o siewcy wiemy, że Pan Jezus często porównuje Słowo Boże właśnie do ziarna, a rolę do naszych serc. Aby Słowo mogło się rozwinąć gleba naszych serc musi być odpowiednio przygotowana.
Czy potrafimy zrezygnować z naszych przywiązań, planów oraz przeświadczeń? Aby nasze życie wydało plon obfity musimy umieć wyrzec się siebie i ciągłego nastawienia na własną osobę. Dzięki temu możemy odkryć i usłyszeć to, co Bóg dla nas zaplanował. Czy pozwolimy, aby nasz wewnętrzny egocentryk obumarł, po to by otworzyć się na Pana Boga oraz drugiego człowieka?

“Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz”

Pan Jezus niemal 2000 lat ostatecznie pokonał zło oraz śmierć. Mimo naszych starań oraz prac duchowych w naszych sercach są miejsca w których nie króluje jeszcze Jezus. Zastanów się kto lub co jeszcze sprawuje nad Tobą władzę. Może jest to chciwość, pycha, kłamstwo, a może lenistwo, albo jeszcze inna nasza słabość lub grzech?  Najważniejszy jest ten pierwszy krok - stanięcie przed Panem w PRAWDZIE, która wyzwa, a On już dalej sam poprowadzi ku wolności, podniesie i oczyści. Jest tylko jedno ALE... Jezusa musisz najpierw Ty sam zaprosić do swojego życia, uznając, że Go najbardziej na świecie potrzebujesz.

Modlitwa
Panie Jezu pragnę stać się żyzną glebą dla Twojego Słowa, jednak dobrze wiesz, że moja gorliwość jest płytka, a upadki liczne. Proszę Ciebie, pomóż mi i poprowadź mnie do Ciebie. Teraz Ty bądź przewodnikiem na mojej drodze życia. Amen.